Doe wat je kan …

Vanmorgen bekeek ik, zoals ik vaker doe de laatste weken, de Facebook-video van Lenette van Dongen.  Voor de video van haar van 1 september, zie onderaan dit bericht.  “Hoe gaat het met jou eigenlijk?” vraagt ze aan haar volgers en dus ook aan mij.

Nou… eigenlijk gaat het vandaag net aan. Ik heb zo’n nacht achter de rug, die was opgebroken in stukjes. Slapen tot half 3, toen naar beneden voor een banaan met paracetamol. Daarna weer naar bed, waar ik al gauw ben gaan lezen. Gelukkig bestaan er e-readers met licht, vooral omdat het boek dat ik nu lees in het echt een kilo weegt. (De Aardkinderen 4 – Het dal der beloften van Jean Marie Auel: in dit boek heeft Roshario een gebroken bovenarm; om even aan te geven, waarom ik dit deel nu lees).

Maar goed, lezen om in slaap te vallen, wat niet lukte, dus na een uur toch maar m’n bed uit voor een kopje thee en een paar telefoonspelletjes. Eindelijk om 5 uur dacht ik: “Nu kan ik wel slapen.” Toen bedacht een mug rond half 6, dat hij mij wel als landingsplaats kon gebruiken. Weer wakker! Helaas heb ik de mug niet gevonden, dus die heeft waarschijnlijk nog wel rondjes gemaakt, maar met anti-muggenspul heb ik gewonnen. Ik werd om 11 uur wakker.

De reden, dat ik na een week best lekkere nachtrust weer minder slaap, zal vast te maken hebben met de nieuwe oefeningen van de fysio. Vrijdag heeft ze me aan het werk gezet met armbewegingen opzij, naar achteren en naar voren. Mijn hemel, wat een spierpijn levert dat op en wat heb ik weer een doorzettingsvermogen nodig om de oefeningen 3 keer per dag te doen. Pfff.

Dus als ik dan de video van Lenette bekijk, raakt het me, als ze zegt: “Doe wat je kan, doe dát met plezier… wees trots op de kleine dingen die je wel kunt. Die kleine dingen, die je kan. Twee millimeter in plaats van 2 meter, kon je die stap van 2 meter dan? Nee toch? Je kon toch alleen die 2 mm en geniet daar dan van. En verziek je plezier dan niet, omdat het meer had moeten zijn. Dus… doe wat je kan, doe dát met plezier en de rest… pfff.

#DWJKDDMPEDR??? Let it goooo, let it goooo!!! 🙂

Dankjewel, Lenette, voor je inspiratie!