Vol, vol, vol

De eerste schoolweken zijn achter de rug. 27 kinderen leren kennen, alle bijzonderheden van elk kind te weten komen en ze leren doorgronden. Rekening gaan houden met alle verschillen binnen één klas en daarbij alle kinderen laten meetellen. We willen helder hebben welke vakken extra aandacht moeten krijgen, omdat we bij ons onderwijs denken aan opbrengsten; aan vooruitgang op het gebied van lezen, rekenen, spelling en begrijpend lezen.
In de afgelopen weken 3 groepsplannen gemaakt, een verslag over de 1e maand, een nieuwe weekplanning gemaakt met daarin de gemaakte groepsplannen verwerkt. Ik heb de klas en het management ervan aardig in de smiezen. Na 1 maand een eerste groepsbespreking met de IB’er. Zo, dan kan ik nu aan het werk. 🙂

Als ik dan even terugkijk op die 4 weken, dan zie ik in mijn agenda per week één overleg-loze middag staan. Ik werk 4 dagen, de andere 3 werkdagen van elke werkweek stonden volgepland met: een overdracht, een informatieavond, een bouwvergadering, een teamvergadering, studiedag, 2 MT-vergaderingen, 3 maal overleg over de Kinderboekenweek en na schooltijd vroegen ook al verschillende ouders om aandacht voor hun kind. Volle weken…

We maken onszelf soms wel een beetje gek (of is het: we worden gek gemaakt?) Maar hierover hebben we het ook op school:
– Moeten we nu ook fruitdagen gaan invoeren of is dat de zorg van de ouders?  Is dat belerend of is dat juist iets dat we als school moeten aanpakken?
– Vorige week donderdag Schoolbrengdag. Laten we daar met de hele school aandacht aan besteden, want er zijn zo veel kinderen die met de auto worden gebracht. Veiligheid rond de school, ja natuurlijk vinden we dat belangrijk. Maar hoeveel tijd moet dat dan kosten?
– De discussie over Sinterklaas op school en wie hij dan meeneemt als zijn hulp. Iedereen heeft er wel een mening over, maar hoe moeten wij dat als school dan oplossen? Weer een uur vergaderen verder, want we willen met alles en iedereen rekening houden. Logisch, het houdt de gemoederen nogal bezig.
– Deze week de “week tegen het pesten”. Ook superbelangrijk, want zo’n 15 % ervaart in zijn basisschool pesten. Dat we daar op school zeker ook stil bij willen staan, is logisch. Als je als kind je niet veilig voelt op school, kun je minder goed tot leren komen. Maar hoeveel tijd maak je hiervoor vrij? In ieder geval zijn we dit jaar ook begonnen met een sociaal-emotionele methode om het welbevinden van de kinderen te verbeteren. Goed bezig!
– Maar al met al volle agenda’s met zoveel zaken, die we erbij mogen/moeten/willen doen. We zijn aan het oefenen in “Nee” zeggen.

Gelukkig was de studiedag van vorige week maandag er één met heel veel inspiratie. Hoe je alle kinderen zo goed mogelijk kunt bereiken met je uitleg en met het duidelijk maken van het lesdoel, zodat ze weten, wat ze gaan leren. Ook dat wil ik onder de knie gaan krijgen, maar gelukkig heb ik hiervoor nog wel even de tijd. We willen aan het eind van het jaar hier doelen in bereikt hebben.
Wel is dit tenminste écht in het belang van de kinderen, daar bereik ik mee, dat ik werk aan opbrengsten. Dat laatste is zo ongeveer de start van een schooljaar en met die opbrengsten zullen we ook weer eindigen…

Daarom begon ik dit verhaal met vol, vol, vol!
Mijn hoofd is vol, mijn agenda is vol en dan komen er naast het onderwijzen ook zo veel andere dingen op ons pad, waar we ons mee bezig (moeten) houden, dat het daardoor nog voller wordt.

Ik wens voor de komende 4 weken rustigere werkweken met meer plezier in het lesgeven en het voorbereiden ervan, zodat elk kind inderdaad de aandacht krijgt, die het verdient.

… en dat ik zo af en toe “Nee” kan zeggen.